วันวาเลนไทน์

อาจไม่ได้เป็นคนแสนดี ขี้อ้อน
อาจไม่ได้เป็นคนไหวอ่อน อุ่นหวาน
แค่อยากให้เธอรักฉันไปนานๆ
จึงต้องมีนืทานมาเล่าขานเพื่อเธอ
มีนิทานชื่อว่า love storyแต่งด้วยบทกวี อิ่มอุ่นไหวเพ้อ
เล่าเรื่องสู่หัวใจฉัน..สู่หัวใจเธอ
เล่าเรื่องว่ารักเสมอ และ รักเธอ อย่างแท้จริง

เพราะความรู้สึกข้างในจิต
มีคนที่แสนสนิทใจคิดแอบแฝง
คนที่อยู่ไกลใจคงคลางแคลง
กับกริยาที่ฉันแสดงออกมา

                                                          

                             ก็ความรู้สึกของคนแอบรัก
                          แค่เดินไปทำความรู้จักยังไม่กล้า                      
                       ใจสั่นมือสั่นเท้าสั่นตัวก็สั่นทุกเวลา
                 จะบอกรักเธอเท่าฟ้า..ก็ไม่กล้าเพราะว่าอาย

                             ตัดสินใจเดินเข้าไปบอก
                                            ก๊อกก๊อกก๊อกเปิดประตูใจสื่อความหมาย                  
                                                เธอที่ฉันชอบ..ขอมอบรักวันวาเลนไทน์
                                              ต้องติดอ่างแทบตาย..กว่าที่จะบอกเธอได้

                              .......... ว่างใหมไปเที่ยวกัน............

ลอยกระทง

วันลอยกระทง 

       เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของชาวไทย ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 ตามปฏิทินจันทรคติไทย ตามปฏิทินจันทรคติล้านนา มักจะตกอยู่ในราวเดือนพฤศจิกายน ตามปฏิทินสุริยคติ ประเพณีนี้กำหนดขึ้นเพื่อเป็นการขอขมาต่อพระแม่คงคา บางหลักฐานเชื่อว่าเป็นการบูชารอยพระพุทธบาทที่ริมฝั่งแม่น้ำนัมทามหานที และบางหลักฐานก็ว่าเป็นการบูชาพระอุปคุตอรหันต์หรือพระมหาสาวก สำหรับประเทศไทยประเพณี ลอยกระทงได้กำหนดจัดในทุกพื้นที่ทั่วประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณที่ติดกับแม่น้ำ ลำคลอง หรือ แหล่งน้ำต่าง ๆ ซึ่งแต่ละพื้นที่ก็จะมีเอกลักษณ์ที่น่าสนใจแตกต่างกันไป

ประวัติ

        เดิมเชื่อกันว่าประเพณีลอยกระทงเริ่มมีมาแต่สมัยสุโขทัย ในรัชสมัยพ่อขุนรามคำแหง โดยมีนางนพมาศหรือท้าวศรีจุฬาลักษณ์ เป็นผู้ประดิษฐ์กระทงขึ้นครั้งแรก โดยแต่เดิมเรียกว่าพิธีจองเปรียง ที่ลอยเทียนประทีป และนางนพมาศได้นำดอกโคทม ซึ่งเป็นดอกบัวที่บานเฉพาะวันเพ็ญเดือนสิบสองมาใช้ใส่เทียนประทีป แต่ปัจจุบันมีหลักฐานว่าไม่น่าจะเก่ากว่าสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น โดยอ้างอิงหลักฐานจากภาพจิตรกรรมการสร้างกระทงแบบต่างๆ ในสมัยรัชกาลที่1

            

เทคโนโลยีสารสนเทศ

     

เทคโนโลยีชีวภาพ  คือ ความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้สิ่งมีชีวิต หรือผลิตภัณฑ์ต่างๆ ของสิ่งมีชีวิต เช่น เอนไซม์ หรือโปรตีนชนิดต่างๆ เป็นต้น เพื่อให้เกิดประโยชน์กับมนุษยชาติความรู้ทางด้านเทคโนโลยีชีวภาพอาจก่อให้เกิดกระบวนการเปลี่ยนแปลงทางเคมีและ ทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิตชนิดต่างๆ ส่งผลให้เกิดกระบวนการสร้าง กระบวนการทำลาย หรือการก่อให้เกิดสิ่งใหม่ที่ดำเนินอยู่ในสิ่งมีชีวิต ซึ่งกระบวนการ ทางชีวเคมีที่เกิดขึ้นภายในเซลล์ของสิ่งมีชีวิต เป็นผลมาจากการทำงานของสารพันธุกรรม หรือดีเอ็นเอ และหน่วยพันธุกรรมหรือยีน การศึกษางานด้านเทคโนโลยีชีวภาพจึงต้องอาศัยความรู้พื้นฐาน เกี่ยวกับสารพันธุกรรม และพฤติกรรมของสารพันธุกรรม รวมทั้งวิธีการสำคัญต่างๆที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกระบวนการด้านเทคโนโลยี ชีวภาพเพื่อการ นำไปใช้อย่างมีประสิทธิภาพ

       

   เทคโนโลยีชีวภาพที่เก่าแก่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติก็คือ เทคโนโลยีการหมัก (Fermentation Technology) และ เทคโนโลยีชีวภาพสมัยใหม่ คือ เทคโนโลยีรีคอมบิแนนท์ดีเอ็นเอ (DNA Recombinant Technology) หรือ พันธุวิศวกรรม (genetic engineering)

ประวัติส่วนตัว

ด.ญ.สิรินญา จิรกิตตยากร (แพร) อายุ 13ปี

เกิดวัน จันทร์ ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ.2541

ศึกษาอยู่ที่ โรงเรียนถาวรานุกูล ชั้นม.2 ห้อง3

ที่อยู่ 84/51 ต.ลาดใหญ่ อ.เมืองฯ จ.สมุทรสงคราม

E-mail:pear_pear2541@hotmail.com